Ĉiam pli da novaj pruvoj elmontras seriozajn neŭrologiajn kaj emociajn konsekvencojn, kiuj ligiĝas kun nesufiĉa dormokvanto. Antaŭnelonge sciencistoj el la Jagelona Universitato en Krakovo informis baze de sia eksperimento, ke eĉ post septaga nelimigita dormkvanto, sekvinta la 10-tagan periodon, en kiu personoj testitaj ne povis kontentige longe dormi multaj paramentroj de la organismo ne revenas al normo. Daŭre perturbita estis la elektra aktiveco de la cerbo kaj ankaŭ la kapablo solvi intelektajn taskojn. Pli frue sciencistoj el la Kalifornia Universitato en Berkeley informis pri siaj esploroj koncerne dependecon inter dormoperturboj kaj timokresko. Ili ekzamenis grupon de 18 sanaj personoj serĉante ligon inter la dormokvalito kaj nivelo de timo. Pruvis ĝian ekziston skanaĵoj de iliaj cerboj. Personoj kiuj dormis nekontentige la sekvan tagon manifestis pli grandan timonivelon. Ĉeokaze sciencistoj elmontris la novan funkcion de la dormo, pli precize de ĝia profunda fazo NREM. Ĝi influas malaltigon de la timonivelo pere de reorganizo de neŭronaj konektoj en la cerbo. Tial laŭ neŭrobiologo Matthew Walker profunda dormo, se regula efikas kiel natura kontraŭtimosenta rimedo. La usonaj ekzamenitoj estis subigitaj al du eksperimentaj sesioj. Dum la unua ili rigardis videaĵojn, kies celo estis elvoki emociajn reagojn. La unua okazis matene post la satdorma nokto. La alia la sekvan tagon post nokto pasigita en laboratorio dum kiu testitoj legis, rigardis filmojn, distris sin per tabulludoj. Post ĉiu sesio sciencistoj mezuris timonivelon de la partoprenintoj en la eksperimento helpe de psikologia testo. Laŭ akiritaj rezultoj eĉ ĉe 78 procentoj de personoj senigitaj je dormo la timonivelo superis sojlon, kiu rolas kiel diagnoza kriterio por timoperturboj. Sekvis tion la cerbotestado helpe de funkcieca magneta rezonanco. Ĉe personoj ne satdormintaj la cerboregiono respondeca pro kontrolo de timsento restis malpli aktiva, dum la alia respondeca pro emocia reago iĝis pli aktiva. Sciencistoj ripetis la eksperimenton, kiu konfirmis, ke malplej grandan maltrankvilon sentis tiuj personoj, kiuj ĝuis la plej longdaŭran fazon de profunda dormo, dum eĉ etaj perturboj en dormodaŭro malfavore influis la timonivelon. Iliaopinie tio povas havi gravan socian signifon, ĉar la evoluintaj landoj suferas en siaj socioj rektan „epidemion” de sendormeco kaj timopeturboj. La akiritaj konoj pri la graveco de NREM-dormofazo povas esti utiligitaj por prilaboro de la tn. „nefarmakologia profilakto”.
El la elsendo 21.09.2021. Legas Barbara – 3′ 48″