Italaj sciencstoj subiginte la Torinan Mortotukon al analizoj kun apliko de moderna teknologio konstatis, ke ĝi havas du mil jarojn kaj ne estas la mezepoka faksimlo. Tian opinion oni esprimis por la esplorrezuloj el 1988, kiam oni aplikis la radiokarbonan datumadon. Nun sciencistoj el la Instituto pri Kristalografio el Consiglio Nazionale delle Ricerche (CNR) por difini la aĝon de la materialo, el kiu estis farita la mortotuko, okazigis analizojn kun la apliko de moderna teknologio, t.e. larĝangula rentgenfota difraktometrio (WAXS). Sub la gvido de doktoro Liberato De Caro estis pristuditaj ok etaj teksaĵprovaĵoj el la Mortotuko, kiu prezentas negativon de viro mortinta pro la krucumo. Ili konkludis, ke antaŭ ol la Mortotuko estis venigita al Chambery en Francio en la 50-aj jaroj de la 14-a jarcento, ĝi estis konservata dum 13 jarcentoj en la kondiĉoj, en kiuj regis 22,5 celsiusaj gradoj kaj meza humideco egalis al 55 procentoj. La akiritaj rezultoj estas analogaj al donitaĵoj akiritaj el teksaĵo trovita en la isreala Masado kaj datumita je 55a-74a jaroj post Kristo. Se la lina celulozo estus konservita en aliaj kondiĉoj ĝia malnoviĝado estus tute alia. La esplorrezultoj de la italaj sciencistoj aperintaj en la periodaĵo „Heredaĵo” estas jam la sekvaj en la nuna jaro, kiuj datumas la Torinan Mortotukon je la tempo de Kristo, kaj la kvara el la lasta jardeko. Ĉeokaze d-ro Caro elmontras la ĉeston de elementoj de la proksimorientaj florpolenoj en la teksaĵaj fibroj, kio kontestas ĝian kreiĝon en Eŭropo.
El la elsendo 25.08.2024. Legas Barbara – 02′ 33″